
در قدیمی ترین و متراکم ترین جنگل طبیعی اروپا، در مرز بین لهستان و بلاروس که در فهرست میراث جهانی یونسکو هم ثبت شده است، صدها مهاجر به امید ورود به اتحادیه اروپا ، برای بقا مبارزه می کنند این درحالی است که از زمان آغاز بحران مهاجرت از دو سال پیش تاکنون، 48 جسد در آنجا پیدا شده است.
این آمار را سازمان غیردولتی لهستانی Grupa Granica اعلام کرد و افزود دو سال پس از شروع بحران مهاجرت، "هیچ چیز تغییر نکرده است".
آنا آلبوث، یک فعال سازمان غیردولتی که به پناهندگان در جنگل Bialowieza امدادرسانی می کند در این زمینه گفت : " شما نمی توانید واقعاً برای زنده ماندن در اینجا آماده باشید" این درحالی است که مهاجران در این «منطقه قرمز» در برابر خطرات فراوان تلاش می کنند زنده بمانند و در این میان هر فصل هم سختی های خودش را به همراه دارد.
آلبوت می گوید: " اقلیم شرق لهستان بسیار خشن است. باتلاق ها و جنگل های بزرگ وجود دارد. در تابستان، هوا بسیار گرم است و چیزی برای نوشیدن وجود ندارد. در زمستان، دمای هوا می تواند تا منفی 20 درجه باشد."
خطر دیگر، به گفته این سازمان غیردولتی، حضور مرزبانان لهستانی است . آنها پناه جویان را کتک میزنند، سگها آنها را گاز میگیرند، پولشان را میبرند، گوشیهایشان را خراب میکنند تا دیگر نتوانند ارتباط برقرار کنند. همه این کارها برای منصرف کردن آنها از آمدن به اینجا انجام میشود."
بسیاری از مهاجران در جنگل، پشت دیواری با سیم خاردار که توسط لهستان برای جلوگیری از عبور آنها از مرز ساخته شده است، گیر افتاده اند. اگرچه بازگرداندن مهاجران در لهستان از سال 2021 قانونی بوده است، اما مرزبانان لهستان این کار را انکار می کنند و سخنگوی مرزبانان لهستان نیز این اتهامات را رد می کند.
آنا میچالسکا، سخنگوی آنها توضیح می دهد: "هیچ شکایتی از افسران لهستانی وجود ندارد. من نمی دانم این اتهامات از کجا می آید. اگر کسی فکر می کند که یک مرزبان لهستانی خشونت استفاده کرده است، باید شکایت خود را به دادگاه ببرد."
این درحالی است که سازمان غیردولتی لهستانی Grupa Granica نیز مرزبانان لهستانی را به عدم پذیرش درخواست پناهندگی از سوی مهاجران متهم می کند. آنا آلبوت، فعال حقوق بشر در این زمینه می گوید: «آنها به آنها اجازه درخواست نمی دهند، حتی اگر انگلیسی صحبت کنند و مدارک خود را نشان دهند.
درعین حال یک مقام مرزبانی لهستان اظهار داشته این مهاجران قصد ندارند در لهستان بمانند و می خواهند در آلمان، فرانسه یا بریتانیا پناهندگی بگیرند. یک مرزبان زن هم که وظیفه اش حفاظت از مرزهای لهستان است، می گوید: «به همین دلیل از ما پنهان می کنند.
لهستان در سال گذشته میلادی دیواری فولادی به مسافت 186 کیلومتری ساخت تا از عبور مهاجران از مرز 416 کیلومتری خود با بلاروس جلوگیری کند اما ظاهرا این اقدام نیز نتوانسته مانع تلاش پناهندگان برای ورود به این کشور شود.
آنا آلبوث می گوید: "در دو سال، هیچ چیز تغییر نکرده است، مردم همچنان در تلاش برای عبور از مرز هستند. هفته گذشته به 250 نفر - کودکان، زنان باردار" کمک کردیم. "با پا یا دست شکسته، عبور از جنگل پیچیده تر است."
در لهستان، موضوع مهاجرت به بخشی از بحث سیاسی در میانه مبارزات انتخاباتی تبدیل شده است. ورشو در آخرین نشست اروپایی با اصلاح سیاست مهاجرت اروپا مخالفت کرد. دولت لهستان می خواهد همزمان با انتخابات پارلمانی، پاییز امسال، همه پرسی نیز درباره موضوع پذیرش پناهجویان برگزار کند.
شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید
- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد