
رئیس سابق دانشگاه علوم پزشکی تهران می گوید بعد از اینکه مطلع شده یکی از بهترین دانشجویان رشته پزشکی این دانشگاه تصمیم به مهاجرت گرفته ، نیم ساعت گریه کرده است.
این مطلب را علی جعفریان اعلام کرد و افزود: نمی خواهم اسم بیاورم ولی یکی از بهترین فارغ التحصیلان دانشگاه تهران سال گذشته رفت آمریکا در تمام دوران تحصیلش رتبه یک بود. از دبستان تا تخصص . رشته اش را هم نمی گویم تا مشخص نشود. روزی که او رفت من نیم ساعت در ماشین گریه کردم . باورتان می شود ؟ برای خودش ، برای خودم ، برای همه گریه کردم . برای اینکه وقت رفتن اصلا خوشحال نبود از رفتنش .
وی افزود: او فردی بود که در تمام دوران دانشجویی و کارش اش همیشه فعال ، همیشه داوطلب انجام کارهای فوق برنامه و کارهای اجتماعی بود و در همه موضوعات مشارکت و حضور داشت . او حتی اینجا هیات علمی هم شد و موقعیت مناسبی هم داشت . یک روز آمد و مرا دید و با هم غذا خوردیم و آخرش هم گفت من می خواهم به شما یه چیزی بگویم و آن اینکه می خواهم بروم .
جعفریان اضافه کرد : من جزو کسانی هستم که هر دانشجویی ، هر پزشکی در طول 20 سال گذشته از من درباره مهاجرت پرسیده، تمام تلاشم را کرده ام که رای او را بزنم که مهاجرت نکند.
رئیس سابق دانشگاه علو پزشکی تهران ادامه داد: اما الان دو سه سالی است که اصلا این کار را نمی کنم . برای اینکه نمی توانم دفاع کنم . بگویم بمان اینجا که چکار کند ؟ بگویم بمانید اینجا فحش بخورید که پزشکان منقعت طلب هستند ؟ بگم اینجا بمان و صبح تا شب کار کن که بگن حقت را نمی خواهند به شما بدهند ؟ تعرفه شما را ما تعیین می کنیم ؟ و هزاران موضوع دیگر ؟ چه باید به آنها بگویم ؟ باید با چه استدلال و دفاعی باید بگویم که نروند ؟
شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید
- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد