اخراج‌های گسترده باعث افزایش میل به مهاجرت در میان اهل دانشگاه شده و به نظر می‌رسد موج اخراج و مهاجرت در تلاقی باهم باعث افزایش میل به مهاجرت در میان اهل دانشگاه شده است.
روزنامه اعتمادی در گزارشی با اعلام این مطلب افزود در این شرایط اخراج تکصداهایی در دانشگاه که به کار علمی و نظری خود مشغول‌اند و ایران برای‌شان مساله است در وهله نخست کاری ناروا در حق این افراد و در وهله دیگر، نتیجه‌ای جز تهی کردن نهاد علم و دانشگاه و تنگ‌تر شدن دایره ندارد.
در واقع، چنین وضعیتی مهر تاییدی بر مرز سخت و سفت خودی و غیرخودی است و اگر سیاست‌ها به سمت گسترش چنین مرزی باشد، نتایج آن فاجعه‌آمیزتر از آنچه شاهدیم، خواهد بود.
این روزنامه افزود: از زمانی که، دولت سیزدهم کار خود را آغاز کرده است جامعه دانشگاهی در شروع هر ترم تحصیلی با اخراج یا قطع همکاری با اساتید مواجه بوده است. این نکته زمانی مهم می‌شود که به آمارهای رصدخانه مهاجرت بنگریم که از موج مهاجرت گسترده در کشور خبر می‌دهد.
نویسنده این گزارش اضافه کرد: با این حال، آنان که امروز در دانشگاه به خصوص دانشکده‌های علوم انسانی و اجتماعی مشغول به کارند و می‌دانند دیر یا زود نامه «قطع همکاری» به دست‌شان خواهد رسید، آخرین بارقه‌های امید را برای دانشجویان خود روشن نگه داشته‌اند. کار آنها پیش از تدریس و پژوهش، بیشتر تلاشی برای گشودن دایره‌های بسته بوده است؛ دایره‌هایی که این روزها بیش از پیش بسته می‌نمایند.
این واقعیتی است که نهاد دانشگاه در ایران از لحظه تاسیس خود تاکنون نه توانسته استقلالی داشته باشد و نه دانشگاهی برای همه بوده است. این درحالی است که در تمام دنیا، نهاد دانشگاه از استقلال نسبی و خودبنیانی برخوردار است و عدم دخالت نهاد سیاست در دانشگاه امری پذیرفته شده است و همگان بر آن راه دارند. این اصل نه از آن است که سیاست نخواسته یا نخواهد بر دانشگاه حکم کند بلکه از سر پایبندی بر اصل استقلال نهادی بوده است.
نتیجه این استقلال نهادی نیز امروز بر ما مشخص است، در واقع کافی است رتبه دانشگاههای ایرانی را در جهان جست‌وجو کنید تا بدانید میان ما و آنها چه تفاوتی در استراتژی و عملکرد برقرار است.
شما هم می توانید دیدگاه خود را ثبت کنید
- کامل کردن گزینه های ستاره دار (*) الزامی است
- آدرس پست الکترونیکی شما محفوظ بوده و نمایش داده نخواهد شد