نظرسنجی اخیر مؤسسه‌ی آنگوس‌رید (Angus Reid) نشان می‌دهد نزدیک به ۴۰ درصد از تازه‌واردان به کانادا که از حدود ۱۰ سال گذشته وارد کشور شده‌اند، در حال بررسی مهاجرت به استانی دیگر یا به‌طور‌کلی ترک این کشور هستند.
به‌طوردقیق‌تر، ۳۹ درصد از مهاجرانی که طی ۱۰ سال گذشته وارد کانادا شده‌اند به فکر مهاجرت هستند که ۲۵ درصد از آن‌ها هزینه‌ی مسکن را دلیل این تصمیم می‌دانند.
باقی پاسخ‌دهندگان، داشتن کیفیت زندگی بهتر، همراه با عوامل دیگری مانند هزینه‌های زندگی، دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و نزدیک‌تر بودن به خانواده، مهم‌ترین عوامل تصمیم به مهاجرت دوباره‌ی خود می‌دانند.
طبق این نظرسنجی، ۲۸ درصد از کانادایی‌ها به دلیل افزایش هزینه‌های مسکن به فکر مهاجرت به استان دیگری از کانادا افتاده‌اند. اکثریت این افراد در استان‌های انتاریو یا بریتیش‌کلمبیا که هزینه‌های مسکن بسیار بالا است، زندگی می‌کنند.
استان آلبرتا برای آن‌هایی که می‌خواهند در کانادا بمانند اما از استان خود به استان دیگری مهاجرت کنند، مقصد مطلوبی به نظر می‌رسد چراکه ۱۸ درصد تازه‌واردانی که قصد مهاجرت دوباره دارند، آلبرتا را برای مهاجرت دوم خود انتخاب کرده‌اند.
در سراسر کانادا، ۴۲ درصد از جوانان ۱۸ تا ۲۴ ساله در حال بررسی مهاجرت از استان فعلی خود هستند. در این میان مستاجرین بیشتر از افرادی که با وام مسکن صاحب خانه شده‌اند، به این مسئله فکر می‌کنند.
علاوه بر این، داده‌های گزارش اخیر BMO نشان می‌دهد مهاجرت بین استانی به خارج از تورنتو، مونترال و ونکوور در مجموع بین سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ بیش از ۱۳۰ هزار نفر بوده است.
سیاست کنونی دولت لیبرال، پذیرش سالانه تقریباً ۵۰۰ هزار مهاجر جدید است که کانادا را به یکی از بزرگ‌ترین کشورهای مهاجرپذیر در جهان نسبت به جمعیتش تبدیل می‌کند. موضوعی که به اعتراف خود مقامات دولتی، با ایجاد بحران مسکن ارتباط مستقیم دارد.