سیاستمداران بریتانیایی برای به دست آوردن رأی برای خود اغلب از موضوع مهاجرت به عنوان سلاحی در برابر رقبایشان استفاده می‌کنند.

سیاستمداران بریتانیایی برای به دست آوردن رأی برای خود اغلب از موضوع مهاجرت به عنوان سلاحی در برابر رقبایشان استفاده می‌کنند.

حزب محافظه‌کار که در این سال‌ها سیاست خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (برکسیت) را با وعده کاهش مهاجرت رهبری کردند، نتوانستند به هدف اعلامی خود به طور کامل دست یابند.

مهاجرت خالص به بریتانیا در سال ۲۰۲۳ در مقایسه با سال قبل از آن ۱۰ درصد کاهش یافت و به ۶۸۵ هزار نفر رسید، اما همچنان بالاتر از میانگین تاریخی باقی ماند.

اکثر این مهاجران برای کار یا تحصیل به بریتانیا سفر کردند، اما نزدیک به ۳۰ هزار مهاجر و پناهنده غیرقانونی سال گذشته دل به دریا زدند و از طریق کانال مانش خود را از فرانسه به بریتانیا رساندند.

نخست وزیران سابق بریتانیا از حزب محافظه‌کار، مانند «دیوید کامرون» و «ترزا می» متعهد شده بودند که مهاجرت خالص را به چند ده هزار نفر کاهش دهند که هیچوقت محقق نشد.

در مقابل، حزب کارگر وعده داده است که طرح بحث برانگیز اخراج پناهندگان و مهاجران غیرقانونی به رواندا را که توسط محافظه کاران به اجرا گذاشته شده است را لغو کند. البته به دلیل مخالفت‌های قانونی و نگرانی‌های بشردوستانه، تا به امروز هیچ پروازی به رواندا انجام نشده است.

سوناک  و استارمر هر دو گفته‌اند که می‌خواهند شمار کلی مهاجرت خالص - از جمله مهاجرت قانونی - را کاهش دهند، اما رویکردهای متفاوتی برای دستیابی به این هدف دارند.

دکتر بن بریندل از دانشگاه آکسفورد در گفتگو با یورونیوز در زمینه تفاوت‌های رویکرد حزب کارگر و حزب محافظه‌کار نسبت به مقوله مهاجران توضیح داد. او گفت: «محافظه‌کاران به دنبال محدود کردن عرضه ویزا هستند و این کار را با قرار دادن سقف سالانه برای اعطای ویزای کار و خانواده در هر سال انجام می‌دهند.»

او افزود «در عوض، حزب کارگر، بیشتر به دنبال محدود کردن تقاضا برای ویزا است. حزب کارگر قصد دارد کارفرمایان و بخش‌هایی را که اغلب درخواست ویزای استخدام می‌کنند را ملزم کنند تا برای پر کردن خلا مهارتی در کشور، برای کارگرانی که در حال حاضر در بریتانیا هستند برنامه‌های آموزشی و مهارتی برگزار کنند تا از این طریق سهم صدور ویزا را به تدریج کاهش دهد.»

رهبر حزب کارگر کیست و چه برنامه‌هایی برای آینده دارد؟

در مورد اینکه استارمر ۶۱ ساله چه نوع رهبری خواهد شد یا حتی چه نوع مردی است، اتفاق نظر کمی وجود دارد.

از دهه ۱۹۵۰ میلادی تا کنون، او اولین نامزدی است که پس از دریافت لقب شوالیه از سوی سلطنت، عنوان «سِر» را به خود اختصاص داده است.

او یک گیاهخوار است و خود را سوسیالیست توصیف می‌کند، اما برای بسیاری از چپ گرایان که او را به گرایش به راست متهم می کنند، شخصیتی نفرت‌انگیز است.

او در مبارزات انتخاباتی خود سخن از «وعده‌های ۱۰ گانه» به میان آورده است که شامل بازنگری در فروش تسلیحات، و وضع مالیات‌های بیشتر بر ثروتمندان می‌شود.

سر کی‌یر استارمر، رهبر حزب کارگر در تاریخ اول ژوئیه ۲۰۲۴ انتظار دارد حزب کارگر به دلیل موضع خود در قبال جنگ اسرائیل علیه غزه، حمایت شهرهای مسلمان‌نشین را از دست بدهد.

کما اینکه کی‌یراستارمر نیز همچون ریشی سوناک، از اسرائیل حمایت می‌کند و مرتباً از «حق دفاع» برای اسرائیل صحبت می‌کند.

بریتانیا از سیستم رأی‌گیری «نخست‌گزینی»‌ استفاده می‌کند،‌ یعنی اینکه هر نامزدی که رای بیشتری بیاورد ولو نتوانسته باشد اکثریت ۵۰ درصد به علاوه ۱ رای را بدست آورد، مستقیما نماینده پارلمان از حوزه انتخابیه خود می‌شود. هر حوزه انتخابیه نیز فقط می‌تواند یک کرسی در پارلمان داشته باشد.

انتخابات سرتاسری بریتانیا در سال ۲۰۲۴ روز پنجشنبه چهارم ژوئیه (۱۴ تیر) برگزار می‌شود.  انتخابات در بریتانیا باید در فاصله زمانی کمتر از پنج سال برگزار شود.

آخرین انتخابات سرتاسری در دسامبر ۲۰۱۹ برگزار شد، به این معنی که ریشی سوناک تا ماه دسامبر آینده فرصت داشت تا انتخابات را برگزار کند.