پس از اینکه سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی به ساکنان غزه توصیه کرد برای فرار از حملات این رژیم، از طریق گذرگاه رفح به مصر بروند، منابع در مصر از تحرکات قاهره برای جلوگیری از این طرح رژیم صهیونیستی خبر دادند.
به گزارش رویترز، دو منبع امنیتی مصری اعلام کردند که قاهره دست به تحرکاتی برای جلوگیری از عملیات مهاجرت دسته‌جمعی از غزه به سینا می‌زند.
پیشتر احمد العوضی، رئیس کمیسیون دفاع و امنیت ملی در پارلمان مصر در پیامی به بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی اعلام کرد که مصر به هیچ کسی اجازه مهاجرت به سیناء یا خاک مصر را نمی‌دهد و طرح بنیامین نتانیاهو به موفقیت نخواهد انجامید و مصر اجازه نخواهد داد که راه حل مساله فلسطین به ضرر مصر تمام شود.
العوضی در مصاحبه با روسیا الیوم اعلام کرد که حل و فصل مساله فلسطین در ابتکارعمل‌ها و توافق‌های بین المللی که منعقد شده، نهفته است. راهکار دو دولتی بهترین راه حل برای مساله فلسطین است، مساله‌ای که بطن نزاع در خاورمیانه است.
العوضی عنوان داشت: نقشه خاورمیانه به ضرر مصر تغییر نخواهد کرد. مصر به هیچ کسی اجازه نمی‌دهد که در خاک این کشور حضور داشته باشد، آنها باید در خاک خودشان بمانند، باید مقاومت به خرج دهند، بله جانفشانی‌ها و تلفاتی صورت گرفته است، اما این بهای دفاع از وطن علیه اشغالگر ظالم است.
این اظهارات در حالی ایراد می شود که به نظر می رسد مقامات مصری در تلاش هستند که از تکرار واقعه سپتامبر دیگری در کشورشان جلوگیری کنند.
پس از نبرد کرامه و از پاییز سال 1968، اردن به تدریج مرکز فعالیت فلسطینیان شد. به طوری‌که شش هزار چریک فلسطینی و بیش از پانزده هزار جوان عرب با جنبش فتح در شهر عمان اردن جهت پیشبرد اهداف انتفاضه با یکدیگر همکاری می‌کردند.
از سال 1969 بیشتر عملیات نظامی فلسطینیان علیه نظامیان رژیم صهیونیستی از داخل خاک اردن آغاز می‌شد. شاه حسین پادشاه اردن در دهم آوریل 1969، طرح ده ماده‌ای خود را علاوه بر پذیرش قطعنامه‌ی 242 شورای امنیت مبنی بر برقراری صلح پایدار در منطقه که در آن همه‌ی کشورها دارای حق حیات باشند، ارائه کرد و حتی آن را به‌طور مبسوطی گسترش داد.
این طرح که در زمینه کشتیرانی در خلیج عقبه و کانال سوئز امتیازی بیشتر از قطعنامه یاد شده به رژیم صهیونیستی می‌داد با واکنش تند فلسطینی‌ها مواجه شد. پس از عدم پذیرش این طرح از سوی فلسطینی‌ها، ارتش اردن در چهارم سپتامبر سال 1970 به مقر کمیته مرکزی سازمان آزادیبخش فلسطین حمله کرد. بهانه این حمله بروز سوءقصد در روز اول سپتامبر همان سال به شاه حسین اعلام شد.
اما بعد از این تاریخ، وضعیت وخیم‌تری شکل گرفت و دولت اردن در روز 16 سپتامبر همان سال با تشکیل یک کابینه‌ی نظامی عملاً به جنبش آزادیبخش فلسطین اعلان جنگ کرد. در همین وضعیت سی تا چهل هزار چریک فلسطینی نیز تحت فرماندهی یاسر عرفات وضعیت و آرایش نظامی به خود گرفتند.
در 17 سپتامبر سال 1970 ارتش اردن به فرمان ملک حسین پادشاه با حمله همه‌جانبه به مراکز تجمع چریک‌های فلسطینی در اردن طی ده روز به کشتار فلسطینیان پرداخت. بعد از این واقعه در تاریخ 26 سپتامبر همان سال دولت اردن کابینه‌ی نظامی را کنار گذاشت و یک کابینه‌ی غیرنظامی به رهبری احمد طوقان تشکیل داد. در درگیری های خونینی که در فاصله هفدهم سپتامبر تا ششم اکتبر همان سال اتفاق افتاد هزاران فلسطینی کشته و مجروح شدند تا فاجعه سپتامبر سیاه به این صورت شکل بگیرد.