هزاران نفر در تلاش برای ورود به اروپا در اقیانوس اطلس و مدیترانه و یا عبور از گذرگاه های مرزی به شدت محافظت شده جان خود را از دست می دهند و خانواده هایی که آنها را پشت سر می گذارند، در تلاش هستند تا بفهمند چه اتفاقی برای آنها افتاده است.
یک لوکیشن زنده واتس‌اپ که در ساعات اولیه 17 اوت 2022 ارسال شد، تنها سرنخی بود که سانوجا سلیم برای یافتن همسرش، سمرین، داشت.
سامرین که از سریلانکا به اروپا سفر کرده بود جایی در جنگل های عمیق در امتداد مرز لیتوانی و بلاروس گم شده بود. سانوجا در گفتگو با یورونیوز گفت که قبل از ردیاب لوکیشن زنده، سمرین موفق شده بود با او تماس بگیرد. اشک می ریخت و مستأصل بود. غذا و آب خیلی وقت بود که تمام شده بود و باتری گوشی او در مرحله اتمام بود. سنوجا چهار ماه و نیم تلاش کرد تا بفهمد چه اتفاقی برای او افتاده است.
اریکا چاپویس، سخنگوی کمیته بین‌المللی صلیب سرخ (ICRC) گفت برای خانواده‌های در انتظار، "عذاب ندانستن بدترین چیز است"
و یافتن پاسخ بسیار دشوار است.
برخی از مهاجران، به ویژه آنهایی که از طریق دریا عبور می کنند، احساس می کنند به کجا می خواهند بروند، اما جزر و مد و جریان اقیانوس است که تعیین می کند در نهایت به کجا می رسند.
در چنین مواردی چاپویس توضیح داد که اگر جسدی در ساحل غوطه ور شود، بقایای آن به مقامات محلی کشور مقصد تحویل داده می شود و دراین حالت برای خانواده ای که در انتظار بازگشت او به خانه هستند نمی دانند که جستجو را از کجا شروع کنند"
کمک پس از ورود
کمیته بین‌المللی صلیب سرخ، از طریق شبکه صلیب سرخ و جمعیت‌های هلال احمر، در چندین منطقه ورود مهاجران فعالیت دارد. در اینجا، پس از رسیدگی به نیازهای ضروری مهاجران، گفتگوهایی با تازه واردان انجام می شود. تماس های تلفنی با خانواده های آنها تسهیل می شود و به موازات آن، مصاحبه با بازماندگان انجام می شود تا اطلاعاتی در مورد سایر مسافرانی که ممکن است در طول سفر جان خود را از دست داده اند یا در دریا گم شده اند به دست آید.
چاپویس توضیح داد که هدف این مصاحبه ها جمع آوری هر چه بیشتر اطلاعات در مورد افراد فوت شده یا مفقودان برای جستجوی های آتی است.
ما داستان های مادرانی را شنیده ایم که سال هاست منتظرند. هرگاه صدای ضربه ای را به در می شنوند یا سایه شخصی را در خیابان می بینند، گمان می کنند که فرزند گم شده آنهاست.
کمیته بین‌المللی صلیب سرخ همچنین یک وب‌سایت Trace the Face دارد که در آن افرادی که ممکن است بستگان خود را هنگام مهاجرت از دست داده باشند، می‌توانند گالری عکس آنلاین را برای یافتن اعضای خانواده مشاهده کنند.
چاپویس گفت همچنین برای خانواده هایی که به صورت گروهی سفر می کنند و سعی می کنند موقعیت یکدیگر را پیدا کنند، کار می کند. فرض کنید که در طول سفر از خانواده خود جدا شده اید، می توانید عکس خود را آپلود کنید تا سایر اعضای خانواده بتوانند شما را پیدا کنند."
در کشتی غرق شده در سواحل یونانی پیلوس در ژوئن گذشته ، بیش از 500 نفر عمدتا از سوریه، مصر و پاکستان غرق شدند. تنها حدود 82 جسد از آنچه که به عنوان یکی از مرگبارترین کشتی غرق شده مهاجران در دریای مدیترانه شناخته شده است، پیدا شده است.
چاپوئیس گفت: «دولت پاکستان یک مرکز ملی ثبت دارد و در تلاش است تا داده‌های آنها را با اطلاعاتی که مقامات یونانی برای کمک به شناسایی اجساد و تماس با خانواده‌ها داشتند، مطابقت دهد.
با این حال، حتی پس از شناسایی یک جسد، بازگرداندن بقایای اجساد یک مانع دیگر است.
سنوجا تماسی از مقامات دریافت کرد مبنی بر اینکه جسد شوهرش ماه‌ها قبل از رودخانه بیرون آمده است. بدهی این زوج برای سفر سمرین به اروپا باعث شد تا سونجا نتواند جسد او را شناسایی کند یا هزینه بازگرداندن بقایای او را تامین کند. علاوه بر این، تامین مدارک لازم برای ویزای سفر به اروپا بدون ضمانت ، هزینه بالایی دارد.
سنوجا گفت: «یک روز دوست دارم بیایم و او را ملاقات کنم.
به گزارش یورونیوز، یکی از هماهنگ‌کننده‌های صلیب سرخ لیتوانیایی تأیید کرد که چندین مهاجر فوت شده ، از جمله کودکان، با هزینه دولت در لیتوانی دفن شده‌اند، زیرا اقوام نه می‌توانند بیایند و نه می توانند اجساد آنها را جمع آوری کنند.