لندن – دادههای آماری اخیر نشان میدهد که مسیر آبی کانال مانش به یکی از اصلیترین و پرخطرترین دروازههای ورود مهاجران غیرقانونی به انگلستان تبدیل شده است. این آمار همچنین یک نکته قابل تأمل را آشکار میکند: ۱۷ درصد از مهاجرانی که از طریق قایقهای کوچک خود را به سواحل بریتانیا میرسانند، شهروندان ایرانی هستند. این رقم، ایران را در میان بالاترین رتبههای ملیتهای استفادهکننده از این مسیر مهاجرتی قرار میدهد.
شتاب بیسابقه در گذر از این مسیر آبی خطرناک
رشد استفاده از این مسیر در سالهای اخیر شتاب نگرانکنندهای گرفته است. در حالی که در سال ۲۰۱۹ تعداد کل مهاجرانی که با قایقهای کوچک از کانال مانش عبور کردند، تقریباً 1800 نفر برآورد میشد، این رقم در سال جاری میلادی (اشاره به سالی که آمار در آن ارائه شده است) به رقمی در حدود ۴۵ هزار نفر رسیده است. این افزایش چشمگیر، نشاندهنده شکست تلاشهای امنیتی و گشتزنیهای مشترک انگلستان و فرانسه در مهار این پدیده است.
نکته قابل توجه دیگر این است که قایقهای کوچک تبدیل به مسیر غالب برای ورود غیرقانونی به انگلستان شدهاند. برآوردهای رسمی حاکی از آن است که ۸۶ درصد از کل مهاجرانی که به صورت غیرقانونی وارد خاک بریتانیا میشوند، از همین طریق دریایی به این کشور میرسند.
چرا ایرانیان؟ تحلیل ۱۷ درصد
تمرکز قابل توجه شهروندان ایرانی در این موج مهاجرتی، توجه تحلیلگران و مقامات بریتانیا را به خود جلب کرده است. هرچند که دلایل این مهاجرت به صورت رسمی اعلام نشده است، اما کارشناسان امور مهاجرت این موضوع را به چند عامل کلیدی مرتبط میدانند:
- شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و معیشتی: بیثباتی اقتصادی، نرخ بالای تورم و بیکاری در ایران، بخش قابل توجهی از جوانان و خانوادهها را به جستجوی زندگی بهتر در اروپا وادار کرده است.
- سهولت نسبی دسترسی به شبکه قاچاق: شهروندان ایرانی، در مقایسه با برخی ملیتهای دیگر منطقه، مسیر نسبتاً سادهتری برای رسیدن به ترکیه و سپس اروپا دارند، که این امر، آنها را در دسترس شبکههای بینالمللی قاچاق انسان قرار میدهد.
هزینه انسانی و چالشهای سیاسی
مسیر کانال مانش یکی از شلوغترین مسیرهای کشتیرانی جهان است و سفر با قایقهای بادی یا کوچک در این آبهای سرد و متلاطم، خطرات جانی فراوانی دارد. مهاجران در ازای پرداخت مبالغ هنگفت به قاچاقچیان، خود را در معرض غرق شدن و یخزدگی قرار میدهند.
افزایش مستمر تعداد مهاجران، فشار سیاسی داخلی در انگلستان بر دولت را برای "کنترل مرزها" تشدید کرده است. دولت بریتانیا، با وجود طرحهای پرهزینه و جنجالی نظیر توافق اخراج مهاجران به رواندا، هنوز نتوانسته است این جریان را به طور مؤثری متوقف کند. حضور قابل توجه ایرانیان در این آمار، نشان میدهد که مسائل داخلی در ایران، ابعاد فرامرزی یافته و به یکی از بزرگترین چالشهای دولتهای اروپایی در مدیریت مهاجرت تبدیل شده است.
تا زمانی که ریشههای اصلی این مهاجرتها، اعم از عوامل اقتصادی و سیاسی، حل نشود، پیشبینی میشود که جریان مهاجران غیرقانونی از طریق کانال مانش، با درصد بالای مشارکت شهروندان ایرانی، همچنان ادامه یابد.