هلند به داشتن یکی از بهترین سیستم های مراقبت از سالمندان در جهان شهرت دارد. اما این سیستم گران است. هلند برای مراقبت از سالمندان نسبت به اکثر کشورهای صنعتی دیگر هزینه بیشتری می کند. با وجود سطح مخارج نسبتا بالا، همچنان کمبود ده ها هزار پرستار وجود دارد. این کشور با چالش‌های بزرگی مواجه است زیرا تعداد افراد مسن به سرعت در حال افزایش است.
در نتیجه افزایش شدید هزینه ها و کمبود نیروی کار ماهر، به نظر می رسد سیستم مراقبتی هلند به نگهداری دائمی نیاز دارد. اصلاحات و نوآوری ها از سال ۲۰۰۶ در حال انجام است.
ما برنامه ریزی زمان بندی مشتریان خود را انجام می دهیم و خودمان تعیین می کنیم که چقدر وقت را با آنها صرف کنیم. این فقط شامل مراقبت نمی شود، بلکه شامل کمی صحبت کردن هم می شود - و ما به دلیل اینکه هزینه سربار نداریم، زمان کافی برای انجام این کار را داریم و این باعث صرفه جویی زیادی در هزینه می شود.”
مراقبت با قلبی بزرگ، تیم‌هایی کوچک
Buurtzorg یکی از بزرگترین ارائه دهندگان خدمات مراقبت خانگی در هلند است. Buurtzorg به معنی "کمک همسایه ای" است. این شرکت بر ایده خودمراقبتی، کاهش فاصله بین نیازمندان به مراقبت و انعطاف پذیری تمرکز دارد. در سال ۲۰۰۷، گروهی پنج نفره از مراقبین Buurtzorg را تأسیس کردند که امروزه با ۱۰۰۰ تیم و حدود ۱۵۰۰۰ عضو فعالیت می‌کند.
در منطقه جوردان آمستردام، یورونیوز با لئونی، پرستار Buurtzorg که به سالمندان کمک می‌کند تا سال‌های پایانی عمر خود را در خانه بگذرانند، ملاقات کرد. لئونی می گوید: "ما یک تیم کوچک هشت نفره هستیم و همه ما با هم برابر هستیم. همه چیز را خودمان مدیریت می کنیم: برنامه ریزی مراقبت از بیماران را انجام می دهیم و زمان سپری شده با آنها را خودمان تعیین می کنیم. این فقط مراقبت نیست، بلکه کمی صحبت کردن هم هست و ما به دلیل اینکه مدیریت اضافی نداریم، برای این کار وقت کافی داریم و این باعث صرفه جویی زیادی در هزینه می شود." به عبارت ساده: تیم های کوچک کارآمد بدون مدیر که منجر به کاهش ۳۰ درصدی هزینه ها می شود. به همین دلیل است که این مفهوم در حال کپی برداری در کشورهای دیگر است.
تکمیل حلقه مراقبت
هانس فون در برلیه، در محله نوساز براندفورت در شهرداری هلموند، راز دوم موفقیت سیستم مراقبتی هلند را کشف کرد: شبکه سازی. آیت و ماری-ژوزه بخشی از یک مفهوم نوآورانه به نام "حلقه مراقبت احتیاطی" هستند. امروز، آنها داروهایی را از داروخانه برای یک همسایه بیمار تحویل می گیرند.
این شهر مملو از گروه‌های داوطلب حلقه مراقبتی مشابه است. شهرداری ها و شرکت های بیمه از این مفهوم حمایت می کنند زیرا فشار را از روی خدمات مراقبتی و اجتماعی کم می کند. بعد اجتماعی آرام این مفهوم مورد قدردانی افراد درگیر است. سالمندان سرحال به همسایه های مسن خود که به همراهی یا خدمات مراقبتی اولیه نیاز دارند کمک می کنند.
تون درایس، یکی از بنیانگذاران محلی چنین حلقه مراقبتی احتیاطی در این محله نوساز است. وی می گوید "امروزه بیشتر کارهای عملی وجود دارد که مردم می توانند به هم کمک کنند"، مانند "گرداندن سگ، برچیدن تخت، چیدن چمن." او می گوید: "اما در چند سال آینده موضوعات مراقبتی بیشتر دیگری هم مطرح خواهد شد. مهم است که مردم همدیگر را به خوبی بشناسند، زیرا شما مسائل مراقبتی خود را برای یک غریبه فاش نمی کنید."
هانس با ایوان ویتتر، یکی از جامعه شناسان برجسته سالمندی هلند در این زمینه می گوید: "ما در هلند به انواع بیشتری از اشکال مسکن نیاز داریم، راه حل هایی بین ماندن در خانه یا رفتن به خانه سالمندان"، او می گوید. "شما می توانید مسکن را به اشتراک بگذارید؛ می توانید نسل ها را به هم متصل کنید و اشکال بیشتری از مسکن جمعی را توسعه دهید."
جوان و پیر در کنار هم
یکی از این خانه های نوآورانه لیو-این در هیلورسوم است. ۱۵۰ نفر در یک جامعه بسیار متنوع زندگی می کنند: عمدتا سالمندان، اما همچنین دانشجویان. در میان ساکنان مسن، بازنشستگان با درآمد بالا و همچنین افرادی که از مزایای اجتماعی برخوردار هستند، وجود دارند. ناتوان و سالم در کنار هم، کسانی که تحرک دارند و کسانی که تحرک ندارند؛ کلید واژه این است: به اشتراک گذاشتن تنوع.
لیدیا هوتینگ با یک مکانیک ماشین آلات ازدواج کرده بود و به عنوان صندوق دار و فروشنده بستنی کار می کرد. او به لطف مزایای خاص مسکن، اکنون دو سوم کمتر از گذشته اجاره می دهد. هانس از او می پرسد: "چرا تصمیم گرفتید به این مجتمع مسکونی لیو-این نقل مکان کنید؟" لیدیا پاسخ می دهد: "در خانه قبلی ام روابط اجتماعی کمتری نسبت به اینجا داشتم و حالا فعال تر هستم: فعالیت هایی را سازماندهی می کنم، کارهای بیشتری را برای دیگران انجام می دهم."
رون موکنستورم، راننده سابق کامیون، نیز در این فعالیت ها مشارکت دارد. او امروز مشغول تعمیر درهای چوبی کوچک برای یک میز شافل برد است. مشارکت، خودسازمانی، همبستگی؛ اینها ارزش های اصلی لیو-این هستند. علاوه بر این، این مفهوم نوآورانه مسکن به کاهش بحران شدید بازار مسکن هلند کمک می کند. رون می گوید: "قبلاً در یک خانه بزرگ زندگی می کردیم، اما دیگر به همه این اتاق ها نیاز نداشتیم. اینجا فضای آشپزخانه مشترک و دنج بودن را دوست دارم."
ماریکه هیلینگا، زن جوانی که با افراد مسن در این اقامتگاه زندگی می کند، می گوید: "در شروع آخر هفته، ما برای اینکه با هم نوشیدنی بخوریم و با سالمندان معاشرت کنیم، به فضای مشترک می رویم. شما با هم می خندید، خیلی دنج است." این یک مراقبت درون جامعه است که نه تنها هزینه های دولت را کاهش می دهد، بلکه پل هایی بین نسل ها نیز ایجاد می کند.
با توجه به اینکه تعداد سالمندان در هلند تا سال ۲۰۴۰ تقریباً دو برابر خواهد شد، شرکت اجتماعی (شرکت غیرانتفاعی) هابیون حدود ۱۲۰۰۰ واحد مسکونی مشابه لیو-این را مدیریت می کند. بورنفین، مدیر این شرکت، مفهوم را توضیح می دهد: "سالمندان به ما گفتند: 'ما نمی خواهیم در یک مکان شلوغ با افراد مسن باشیم، ما افراد سرزنده (اطراف خود) می خواهیم، ما جوان می خواهیم.' ایده ما این بود: وقتی مردم را با هم مخلوط می کنید، با هم پیر می شوند."
حدود ۱۰ درصد از واحدها برای جوانان در نظر گرفته شده است. ماریکه هیلینگا، 30 ساله، برای یک تولید کننده اسباب بازی کار می کند. او در لیو-این با دوستش که یک کارگر قایق رودخانه ای است ، آپارتمان مشترک دارد.