فرستادن نیروی کار به دیگر کشورها نه عجیب است و نه منفی اما در کنار آن کشور باید روی حفظ و تقویت نیروهای کار متخصص داخلی و نخبگان هم متمرکز باشد.

یک اقتصاد دان و تحلیلگر امور اقصادی معتقد است فرستادن نیروی کار به دیگر کشورها نه عجیب است و نه منفی اما در کنار آن کشور باید روی حفظ و تقویت نیروهای کار متخصص داخلی و نخبگان هم متمرکز باشد.

مهدی پازوکی در این زمینه گفت : ارسال نیروی کار خوب است، اما در حال حاضر، اطلاعات دقیقی درباره تعداد نیروهای کار ایرانی که احتمالا در عراق حضور دارند و نیروهای کار مازادی که می‌توانند به عراق بروند، نداریم. اگر نیروهای مازاد داشته باشیم و بتوانیم این نیروها را به کشورهایی که نیاز دارند (خواه کشورهای همسایه و خواه سایر کشورها) اعزام کنیم، یک دستاورد مثبت است.

وی افزود: در همه جای دنیا، دولت‌ها در شرایطی که نیروهای مازاد داشته باشند، این نیروها را به دیگر کشورها می‌فرستند برای مثال، نیروهای مازاد کشور مصر در عربستان سعودی کار می‌کنند و حتی بخشی از درآمد ارزی کشور مصر از محل فعالیت همین افرادی تامین می‌شود که در کشورهای حاشیه خلیج فارس فعالیت می‌کنند و درآمد خود را به کشور مبداء می‌فرستند.

او گفت در حال حاضر در کشور یک مشکل مهم وجود دارد که گرچه مستقیما به این خبر مرتبط نیست، اما به شکل غیرمستقیم در خور توجه و مهم است. متاسفانه به دلیل‌عدم سیاست گذاری‌های دقیق و مبتنی بر شرایط کشور، بهترین نیروهای متخصص ایرانی در حال جذب در اقتصادهای توسعه یافته هستند.

به گفته وی بسیاری از جوانان ایرانی که دارای مدارک دانشگاهی بالا از بهترین دانشگاه‌های داخل کشور هستند، به ایالات متحده، کشورهای برتر اتحادیه اروپا و استرالیا می‌روند  اما ناراحت کننده‌تر این که؛ اخیرا، برخی از نیروهای متخصص، کشورهای حاشیه خلیج فارس را به عنوان مقصد خود انتخاب می‌کنند.

این اقتصاددان ادامه داد: نخبگانی که در کشور تربیت کرده‌ایم و باید از این نخبگان استفاده بهینه می‌کردیم، در حال ترک کشور هستند و به جای آنان نیروی کار ساده و بی‌کیفیت را که اغلب مهارت خاصی هم ندارد، وارد می‌کنیم.

عمده این نیروها از کشور همسایه ما، افغانستان وارد کشور می‌شوند. متاسفانه بسیاری از این نیروها بدون آن که تحت مدیریت و نظارت دقیق قرار گیرند وارد کشور می‌شوند و در نتیجه، ورود نیروی کار افغان به کشور ما با کمترین حد تجربه کاری یا تخصص است.

وی افزود: در سایر نقاط جهان، نیروی کار، بدون گواهینامه‌ها یا مدارک معتبر شغلی پذیرش نمی‌شوند و به عبارت دیگر هیچ کشوری «مهاجرپذیری کور» انجام نمی‌دهد و حتی کشورها اعلام می‌کنند که در چه حوزه‌هایی کمبود نیرو دارند. در نتیجه همین تمرکز بر جذب نیروهای متخصص می‌تواند به افزایش بهره وری و رشد اقتصادی این کشورها کمک شایانی کند.

نامبرده ادامه داد: بسیاری از نیروهای انسانی که وارد کشور ما می‌شوند فاقد مدارک معتبر هویتی هستند یا به بیانی دقیق‌تر از روش‌های غیرقانونی برای ورود به کشور استفاده کرده اند. در نتیجه حتی اگر تخصصی هم داشته باشند نمی‌توانند جذب بازار کار رسمی کشور شوند و عمدتا در مشاغل سیاه یا سطح پایین کار می‌کنند.

به گفته او ، وقتی می‌گوییم عراق واردات نیرو از ایران دارد، این نیروها هم متخصصند هم رسمی و از روش‌های قانونی وارد عراق می‌شوند، در نتیجه به لحاظ حقوق و مزایا، شرایط خوبی دارند و البته اگر مرتکب خلافی شوند به سرعت قابل پیگیری است.

این تحلیلگر اقتصادی اضافه کرد: این سخنان من با هدف منع ورود افغان‌ها به کشور نیست که چه بسا بسیاری از آنان بسیار سخت کوش و کارآمد هستند و به ویژه صنعت ساخت و ساز در کشور را تحت تاثیر حضور خود قرار داده اند. اما مسئله این است که نظارت بر نیروهای کار به ویژه نیروهای کار مهاجر نیز از واجبات است و معتقدم دولت ایران باید هم برای ورود نیروی کار و هم برای خروج نیروی کار، قوانین دقیق‌تری تدوین کند.

نامبرده در پایان هم گفت : متاسفانه ما فرصت این که نخبه‌های کشورهای همسایه را جذب کنیم را نیز از دست داده‌ایم و البته نخبه‌های کشور خودمان نیز روانه دیگر کشورها شده اند این درحالی است که فرستادن نیروی کار به دیگر کشورها نه عجیب است و نه منفی. اما در کنار این موضوع بهتر است روی حفظ و تقویت نیروهای کار متخصص داخلی و نخبگان کشورمان نیز متمرکز باشیم.