
یک نماینده مجلس معتقد است که مهاجرت نخبگان ناشی از ضعف کشورهای درحال توسعه است .
این مطلب را جلیل رحیمی جهان آبادی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی اعلام کرد و افزود: ایالات متحده آمریکا که به عنوان کشور سردمدار جهان توسعه یافته غرب است و چه کشورهای اروپایی، بخش عمدهای از ظرفیتی را که اینها امروز دارند از طریق جذب نخبگان مهاجر ایجاد کردهاند. در مقابل، کشورهای جهان سوم یا کشورهای در حال توسعه یکی از اساسیترین ضعفهایی که دارند این است که نیروهای نخبه فکری خود را از دست میدهند و نمیتوانند زمینه زیست و شرایط علمی مناسبی را برای این افراد ایجاد کنند و این افراد معمولا به کشورهای غربی مهاجرت میکنند؛ برای اینکه شرایط مناسبتری را برای خود فراهم میبینند.
وی افزود: ما اگر بخواهیم جلوی این آسیب و درد عمیق را بگیریم که به سرنوشت خیلی از کشورهای در حال توسعه دچار نشود و نخبگان از آن کشور مهاجرت نکنند؛ یک راهکار این است که ما نسبت به فضای دانشگاهها، اساتید دانشگاه، پژوهشگران، نخبگان، پزشکان، مهندسان و حقوقدانان در بخشهای مختلف نگاه عاقلانهتری باید باشد.
این نماینده مجلس اضافه کرد: زمانی که جوان بودیم کتابهای شهید مطهری را مطالعه میکردیم آمده بود که در نظام جمهوری اسلامی یک کمونیست در دانشگاه تهران بیاید اصول کمونیست را تدریس کند و بچههای انقلابی جواب بدهند. باور من بر این است که اگر نیروهای نخبه انقلاب و نیروهای معتقد به انقلاب که تعدادشان کم نیست و اگر به نیروهای جوان و تحصیل کرده این زمینه را بدهیم میتوانند در فضاهای فکری و در فضاهای سیاسی و دینی به هر نقدی پاسخ دهند. حال یک نقد پاسخ دارد و یا پاسخ ندارد؛ ولی اینکه ما بگوییم برای هر استادی و هر هیات علمی و هر نخبهای در کشور شرایط مناسب را برای او فراهم نمیکنیم و حقوق مناسب نمیدهیم و اگر نقدی داشت آن را از دانشگاه بیرون میاندازیم در این صورت این آسیب را ما میبینیم، نه غرب! چون غرب یک نیرو و میوه یک درخت آماده باروری ما را که در اختیارش قرار دادیم میچیند و خیلی از کشورهای غربی اینگونه هستند. ما باید جلوی این ضرر را بگیریم.
وی ادامه داد: اخراج اساتید دانشگاه چه ۱۰۰ نفر چه ۵۰ نفر باشد، امروز در آستانه بازگشایی دانشگاهها فضای روانی ای در دانشگاهها ایجاد کرده است که بسیار نامناسب است. دو نفر از اعضای هیئت علمی از خراسان که هر دو آنها اهل سنت هستند به من مراجعه کردند و گفتند هر دو اخراج شده اند. به عنوان کسی که چندین سال نماینده مجلس هستم و نمیدانم بعد از نماینده مجلس رابطه من هم با دانشگاه قطع میشود و اخراج میشوم یا خیر، با دیدن رزومهی این دو نفر افسوس خوردم. آنها دو نخبه فکری در حوزه کاری خودشان بودند که یکی در رشته کشاورزی و دیگری علوم سیاسی است.
رحیمی ابراز عقیده کرد باور من بر این است که این کار جز آسیب و ضرر و ایجاد فضای روانی نامناسب، مهاجرت بیشتر نخبگان و جز ضرر و زیانی که ما بیشتر در کشور متحمل آن میشویم هیچ حاصلی برای کشور ندارد و نمیدانم چه کسی به این افراد خط میدهد و کجا تصمیم گیری میکنند؟! ولی به عنوان فردی که ۲۳ الی۲۴ سال است هیئت علمی دانشگاه و 7 الی 8 سال نماینده مجلس هستم، می گویم که این کار یک نادرست و اشتباه است.
نامبرده گفت : به به عنوان کسی که تا ۶ الی ۷ ماه دیگر نماینده هستم و بعد از آن شهروند عادی هستم، به جرات میتوانم بگویم که امروز کشور شرایط نامناسبی را طی میکند و خیلی از این تصمیمات اوضاع را بدتر، آسیبها را بیشتر و مردم و نخبگان را ناامیدتر میکند. من 23 الی 24 سال در دانشکده حقوق هیئت علمی هستم؛ کمتر وکیلی را پیدا میکنید که عرق ملی نداشته و ایران دوست و وطن دوست و مردم دوست نباشد؛ کم تر وکیلی می توانید پیدا کنید که دلش برای این آب و خاک نتپد. ولی یک وکیل کسی است که در عرصه کاری خود و شغل خود باید فعالیت کند و از آن نباید انتظار داشت مانند کارمند قوه قضاییه و کارمند اداره دولتی رفتار کند.
این نماینده مجلس در پایان گفت : باور من بر این است چه تصمیماتی که برای اخراج اساتید گرفته میشود و چه تصمیماتی که برای تضعیف قانون وکلای دادگستری به عنوان یک نهاد مستقل مردمی و مدنی در دفاع از حقوق مردم گرفته می شود و چه تصمیمات مشابهی که در امر حجاب و در امر مسائل دیگر گرفته میشود، کشور را به شرایط نامساعدتری سوق میدهد.